تمضیر
لغتنامه دهخدا
تمضیر. [ ت َ] (ع مص ) کسی رابه مضریان نسبت کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || پاک گردانیدن : مضراﷲ لک الثناءَ؛ ای طیبه . (ازاقرب الموارد). || هلاک گردانیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).