تمظع

تمظع. [ ت َ م َظْ ظُ ] (ع مص ) لیسیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). یقال : تمظع ما عندنا؛ ای تلحسه ُ کله . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). || در پی سایه ، از جایی بجایی رفتن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || درنگ کردن از وقت چرانیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). یقال : تمظع فی الرعا، اذا تأخر عن الوقت . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).