تمیح

تمیح . [ ت َ م َی ْ ی ُ ] (ع مص ) ناوناوان رفتن .(منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). یقال : مر فلان یتمیح ؛ ای یتکفا و معناه ُ یتبختر و ینظر فی ظله . (اقرب الموارد). || به چپ و راست مایل شدن شاخه و مست . (از اقرب الموارد).