تناشد

تناشد. [ ت َ ش ُ ] (ع مص ) بهم شعر خواندن . (زوزنی ). همدیگر شعر خواندن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و قول الاعشی : و اذا تنوشد فی المهارق انشدا؛ ای اذا تناشده ُ العباد بمعنی تداعوه ُ و طلبوا منه بحق الکتب المنزلة اطلبهم و اجابهم . (الاساس ، از اقرب الموارد).