تنتاشلغتنامه دهخداتنتاش . [ ت َ ] (ع مص )پنهان عیب کردن کسی را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). به پنهانی خشم گرفتن کسی را و در قاموس پنهان عیب کردن کسی را. (از اقرب الموارد). رجوع به نتش شود.
