تنجیده

تنجیده . [ ت َ دَ / دِ ] (ن مف ) بمعنی ترنجیده است که درهم کشیده شده و فشارده گردیده و پیچیده باشد. (برهان ). درهم کشیده بود و آن را ترنجیده نیز گویند. (فرهنگ جهانگیری ) (از فرهنگ رشیدی ) (از آنندراج ) (از انجمن آرا). درهم کشیده و درهم فشرده وپیچیده و دلتنگ و محزون . (ناظم الاطباء). تنجیدن مصدر آن است . (انجمن آرا). رجوع به تنج و تنجیدن شود.