تنحیب

تنحیب . [ ت َ ] (ع مص ) سخت کوشیدن در کار. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || سخت راندن شتر به جهت نوبت آب . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). رفتن تا که به آب نزدیک شوند. (از اقرب الموارد). || مانده کردن و در مشقت انداختن سفر کسی را. یقال نحب السفر فلاناً؛ ای اجهده . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (از اقرب الموارد).