تندبوی

تندبوی . [ ت ُ ] (ص مرکب ) که بوی تند و تیز دارد. که بویی شدید دارد. که بوی شدیدالاثر دارد، خوش یا ناخوش : نفاح ؛ تندبوی . (منتهی الارب ). رجوع به تند شود.