تندحمله

تندحمله . [ ت ُ ح َ ل َ / ل ِ ] (ص مرکب ) سخت جنگاور و حمله کننده . که با شدت و سرعت بر دشمن تازد. که بشدت و تندی حمله آورد :
آن شاه تندحمله که خورشید شیرگیر
پیشش به روز معرکه کمتر غزاله بود.

حافظ (از یادداشت بخط مرحوم دهخدا).

رجوع به تند و دیگر ترکیبهای آن شود.