تنسسلغتنامه دهخداتنسس . [ ت َ ن َس ْ س ُ ] (ع مص ) بوی نیکویی یافتن از کسی : تنسس منه خیراً. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). تنسس منه خیراً؛ تنسمه .