تنگ اندرآوردن

تنگ اندرآوردن . [ ت َ اَ دَ وَ دَ ] (مص مرکب ) کم گردانیدن فاصله را. سخت نزدیک گردیدن :
چو تنگ اندرآورد با من زمین
برآهختم آن گاوسر گرز کین .

فردوسی (شاهنامه چ بروخیم ج 1 ص 196).

چو تنگ اندرآورد با او زمین
فروکرد گرز گران را به زین .

فردوسی .

چو من تنگ روی اندرآرم بروی
سر آید ترا تیزی و گفتگوی .

فردوسی .