تنگ بهر

تنگ بهر. [ ت َ ب َ ](ص مرکب ) کم نصیب . فقیر. بی چیز. کم نعمت :
نشان داد داننده از کار شهر
که شهریست این از جهان تنگ بهر.

نظامی .

رجوع به تنگ و دیگر ترکیبهای آن شود.