تنگ جای

تنگ جای . [ ت َ ] (اِ مرکب ) جایی بی وسعت . مکانی که کسی به دشواری در آن جای گیرد :
همه نعل مرکب زنم باژگونه
به وقتی کزین تنگ جا می گریزم .

خاقانی .

به عرض دو میدان در آن تنگ جای
فشردند چون کوه پولاد و پای .

نظامی .

رجوع به تنگ و دیگر ترکیبهای آن شود.