تنگ سرا
لغتنامه دهخدا
تنگ سرا. [ ت َ س َ ] (ص مرکب ) بخیل . ممسک . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) :
ممدوح بماندند دوسه بارخدایان
زین تنگدلان ، تنگ دران ، تنگ سرایان .
رجوع به تنگ بار و تنگ در و تنگ و دیگر ترکیبهای آن شود.
ممدوح بماندند دوسه بارخدایان
زین تنگدلان ، تنگ دران ، تنگ سرایان .
سوزنی (یادداشت ایضاً).
رجوع به تنگ بار و تنگ در و تنگ و دیگر ترکیبهای آن شود.