تهجیل

تهجیل . [ ت َ ] (ع مص ) زشت گردانیدن ناموس کسی را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || سخن نافرجام شنوانیدن . (تاج المصادر بیهقی ). فحش شنوانیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || دشنام دادن . || بی حرمتی نمودن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || نی و جز آن انداختن . (تاج المصادر بیهقی ). به چوب و تازیانه انداختن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).