تهییغ

تهییغ. [ ت َ ] (ع مص ) نیکو کردن باران زمین را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || چرب کردن ثرید. (تاج المصادر بیهقی ). افزودن چربش را در اشکنه . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).