تهی کیسه

تهی کیسه . [ ت َ / ت ِ / ت ُ س َ / س ِ ] (ص مرکب ) بی پول . فقیر. آنکه در کیسه چیزی از نقدینه ندارد :
از ساغر سپهر تهی کیسه می مخور
وز سفره ٔ جهان سیه کاسه نان مخواه .

خاقانی .

کیسه برانند درین رهگذر
هر که تهی کیسه تر آسوده تر.

نظامی .

تهی کیسه را از گره بر چه باک .

امیرخسرو دهلوی .

رجوع به تهی و دیگر ترکیبهای آن شود.