تهی و تهک

تهی وتهک . [ ت َ / ت ِ / ت ُ ی ُ ت َ هََ ] (ص مرکب ، ازاتباع ) این لغت از اتباع است به معنی برهنه و عریان و تهی و خالی . (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). خالی و برهنه . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) :
ای ز همه (زهر؟) مردمی تهی و تهک
مردم نزدیک تو چرا پاید .

ابوشکور (از یادداشت ایضاً).