تواشقلغتنامه دهخداتواشق . [ ت َ ش ُ ] (ع مص ) وشیق ساختن قوم گوشت را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || بریدن ، یقال : تواشقه القوم بالسیوف ؛ ای قطعوه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
