تواصفلغتنامه دهخداتواصف . [ ت َ ص ُ ] (ع مص ) بهم وصف کردن . (زوزنی ). با هم صفت کردن چیزی را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). وصف چیزی کردن بعضی برای بعضی ، یقال : هذا واعظ یتواصفونه و هو شی ٔ متواصف . (از اقرب الموارد).
