توانگرزادهلغتنامه دهخداتوانگرزاده . [ ت ُ / ت َ گ َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب / ص مرکب ) بزرگ زاده . فرزند کسی که صاحب جاه و مال باشد : توانگرزاده ای را دیدم بر سر گور پدر نشسته . (گلستان ).
