توبت

توبت . [ ت َ / تُو ب َ ] (از ع ، اِمص ) توبه . توبة : بر او باید پیوست ... آنگاه ... انابت مفید نباشد، نه راه بازگشتن مهیا... و نه طریق توبت آسان . (کلیله و دمنه ).
عهدهای شکسته را چه طریق
چاره هم توبتست و شعابی .

سعدی .

رجوع به توبه شود.