ترجمه مقاله

توتیای چشم

لغت‌نامه دهخدا

توتیای چشم . [ ی ِچ َ / چ ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) توتیای دیده . سرمه . (ناظم الاطباء). کحل دیده . توتیای بصر :
کردم ز سنگ ریزه ٔ ره توتیای چشم
تا آنچه کس ندید بدیدم به صبحگاه .

خاقانی .


سیاهی توتیای چشم از آنست
که فراش ره هندوستانست .

نظامی .


بمعنی ، کیمیای خاک آدم
به صورت ، توتیای چشم عالم .

نظامی .


در زمین خاک قدمْشان توتیای چشم بود
روز محشر خونشان گلگونه ٔ رخسار عین .

سعدی .


رنج راحت دان چو شد مطلب بزرگ
گرد گله توتیای چشم گرگ .

شیخ بهائی .


رجوع به توتیای بصر و توتیا و دیگر ترکیبهای آن شود.
ترجمه مقاله