توحیفلغتنامه دهخداتوحیف . [ ت َ ] (ع مص ) خود را بر زمین زدن شتر. || شتافتن . || به عصا زدن . || کامل کردن عضو شتر گشنی را. (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
