تودفلغتنامه دهخداتودف . [ ت َ وَدْ دُ ] (ع مص ) بازکاویدن از خبر. || بر سر کوه برآمدن بز کوهی ، یقال : تودفت الاوعال فوق الجبل . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (از اقرب الموارد).
