تودیس

تودیس . [ ت َ ](ع مص ) پنهان گردیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || رویانیدن زمین گیاه را چنانکه بپوشد روی آن را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || چرانیدن ستوردر گیاه نخست برآمده . (از اقرب الموارد). رجوع به تودس شود. || تمام نکردن سخن را: ودس الیه بکلمة؛ طرحها. (از اقرب الموارد). رجوع به ودس شود.