تودی

تودی ٔ. [ ت َ] (ع مص ) (از: «ودء») برابر کردن زمین را بر کسی : وداء علیه الارض تودیئاً. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). تودئة. (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). || هلاک کردن قوم را: وداء فلان بالقوم . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).