توذیر
لغتنامه دهخدا
توذیر. [ ت َ ] (ع مص ) تلاق زن بریدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || پاره پاره کردن گوشت را. (تاج المصادر بیهقی )(منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || نیش درزدن جراحت . (تاج المصادر بیهقی ). نشتر فروبردن به جراحت . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
