تورات

تورات . [ ت َ ] (اِخ ) توراة. توریة. اسفار پنجگانه ٔ موسی . معرب «تورة» عبری است و معنی آن شریعت و وصیت است که همه ٔ آن بر عهد قدیم اطلاق می شود. (از اقرب الموارد). کتاب موسی (ع ). (ناظم الاطباء). عهد عتیق . صورةالعتیقة. (ابن الندیم ). در عبری تورا نامی است که یهودان به قانون موسی دهند. (از یادداشتهای مرحوم دهخدا). اسفار پنجگانه یا پنج کتاب موسی عبارت است از: 1 - ژنز یا سِفْرِ تکوین تا استقرار عبرانیان در مصر. 2 - جلای وطن یا سِفْرِ خروج . 3 - سِفْرِ لاویان یا احکام صریح مذهبی . 4 - سِفْرِ اعداد یا شرح نیروی مادی قوم . 5 - سِفْرِ تثنیه یا مکمل کتابهای یادشده ٔ قبل . (از لاروس ) : یا اهل الکتاب لم تحاجون فی ابراهیم و ماانزلت التوریة و الانجیل الا من بعده اءَفلاتعقلون . (قرآن 3 / 65). و کیف یحکمونک و عندهم التوریة فیها حکم اﷲ... . (قرآن 5 / 43).
به زرق تو این بار غره نگردم
گر انجیل و تورات پیشم بخوانی .

منوچهری .

رجوع به نشوءاللغة ص 68 و مزدیسنا و یشتها و فرهنگ ایران باستان و ماده ٔ بعد شود.