تولی

تولی . [ ت َ وَل ْ لی ] (ع مص ) ولی ساختن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || ولایت راندن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). حکومت نمودن . (غیاث اللغات ) (آنندراج ). || به خود گرفتن کاری را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || به کار کسی قیام کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ) (از ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی ) (از منتهی الارب ) (از غیاث اللغات ) (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || به گردن کردن کار را. یقال : تولی الامر؛ ای تقلده . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || برگشتن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). برگشتن و روی بگردانیدن و با «عن » متعدی شود. منه قوله تعالی : و تولی عنهم . (قرآن 12 / 84) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || دوستی داشتن با کسی . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ) (از ترجمان جرجان ترتیب عادل بن علی ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). و منه قوله تعالی : و من یتولهم منکم . (قرآن 23 / 9) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به ماده ٔ بعد شود.