<span class="hl">توم بیجار.</span> (اِ مرکب ) قطعه ٔ کوچک که در آن برنج کارند و خزانه کنند تا سپس نشا کنند در جای دیگر. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). مرکب از: توم ، تخم سبزه ٔ نورسته و انبوه برنج جهت نشا کردن در شالیزارها + بیجار = محل زراعت برنج .<br>

توم بیجار

توم

توم کندی

تؤم

گیت

تیم لاک

نشا هکاردن

aphrodisiomaniac

زیباخو

چهارکام

صدای قلپ

موج آلفا (پزشکی)

باهار

لغت‌نامه دهخدا