تکبیل

تکبیل . [ ت َ ] (ع مص ) بند کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). بند کردن کسی را در زندان و جز آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || در تأخیر انداختن وام کسی را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || توثیق : و لوکبلت فی ساعدی الجوامع. (نابغه از اقرب الموارد).