تکشو
لغتنامه دهخدا
تکشؤ. [ ت َ ک َش ْ ش ُءْ ] (ع مص ) برکنده پوست شدن چیزی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). تقشر چیزی . (از اقرب الموارد). || پرشکم شدن از طعام . || گوشت خشک خوردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
