تکمو

تکمؤ. [ ت َ ک َم ْ م ُءْ ] (ع مص ) ناپسند و ناخوش داشتن چیزی را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). تکره چیزی . (از اقرب الموارد). || پوشیدن و پنهان کردن زمین چیزی را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || سماروغ برکندن . (زوزنی ): خرج الناس یتکماون ؛ بیرون آمدند مردمان برای چیدن سماروغ . (ناظم الاطباء).