ترجمه مقاله

تیتوس

لغت‌نامه دهخدا

تیتوس . (اِخ ) پسر وسپازین و امپراتور روم از 79 تا 81 م . بودو به «خوشی های نوع انسان » ملقب گردید. او بهترین فرمانروا برای مردم بود. او در روزی که نتوانست خدمتی به مردم کند گفت : «عمرم به بیهودگی گذشت » او در دوران امپراتوری پدرش (از سال 71 م .) با نمایندگان مجلس متحد شد. او اورشلیم را در سال 70 م . تصرف و ویران کرد. از حوادث دوران حکومت او آتشفشان کوه وزوو در سال 79 م . است که در یک شب هرکولانوم و پمپئی از بین رفتند. (از لاروس ). رجوع به تاریخ مغول اقبال ص 119و قاموس الاعلام ترکی و ایران باستان ج 1 ص 80 و ج 3 ص 2086، 2342، 1455، 2588 و فرهنگ فارسی معین شود.
ترجمه مقاله