تیربالا
لغت‌نامه دهخدا
تیربالا. (ص مرکب ) تیرقامت . از اسماء محبوب است . (آنندراج ). تیرقد. راست بالا. سهی بالا. قد و بالائی چون تیر راست و بلند. تیروار قامت :
من آن تیربالا نگارم که هرگز
چو ابروی من کس نبیند کمانی .
تیربالائی و ماننده ٔ تیری که ترا
هرچه نزدیکتر آرم تو ز من دورتری .
ای نگار تیربالا روز تیر
خیز و جام باده ده بر لحن زیر.
رجوع به تیرقد و تیر ودیگر ترکیبهای آن شود.
من آن تیربالا نگارم که هرگز
چو ابروی من کس نبیند کمانی .
فرخی .
تیربالائی و ماننده ٔ تیری که ترا
هرچه نزدیکتر آرم تو ز من دورتری .
فرخی .
ای نگار تیربالا روز تیر
خیز و جام باده ده بر لحن زیر.
مسعودسعد.
رجوع به تیرقد و تیر ودیگر ترکیبهای آن شود.
