ترجمه مقاله

تیره گرد

لغت‌نامه دهخدا

تیره گرد. [رَ / رِ گ َ ] (اِ مرکب ) گرد تیره و سیاه . خاک سیاه برآمده از زمین . گرد و خاکی سیاه و مظلم :
زمین آهنین شد هوا لاجورد
به ابر اندر آمد سر تیره گرد.

فردوسی .


به هشتم برآمد یکی تیره گرد
بدانسان که خورشید شد لاجورد.

فردوسی .


که از راه ایران یکی تیره گرد
برآمد کزو روز شد لاجورد.

فردوسی .


ترجمه مقاله