تیره تن

تیره تن . [ رَ / رِ ت َ ] (ص مرکب ) سیاه اندام . کالبد سیاه و تاریک :
پدید آمد از دور چیزی دراز
سیه رنگ و تیره تن و تیزتاز.

فردوسی .

فرزند تو این تیره تن خامش خاکی است
پاکیزه خرد نیست نه این جوهر گویا.

ناصرخسرو.

رجوع به تیره و دیگر ترکیبهای آن شود.