تیزهوشی

تیزهوشی . (حامص مرکب ) هوشیاری . هوشمندی . باهوشی . تیزویری . تیزهشی . (فرهنگ فارسی معین ) :
تا جهان داشت تیزهوشی کرد
بی مصیبت سیاه پوشی کرد.

نظامی .

برگفت ز راه تیزهوشی
افسانه ٔ آن زبان فروشی .

نظامی .

رجوع به تیزهوش و تیز و دیگر ترکیبهای آن شود.