تیس

تیس . [ ت َ ی َ ] (ع اِمص ) اسم مصدر است از تیساء. (از منتهی الارب ). مانستن هر دو شاخ حیوانی به شاخهای بز کوهی . (ناظم الاطباء). رجوع به تیساء شود.