تیمکلغتنامه دهخداتیمک . [ م َ ] (اِ) به لغت مردم خراسان سرایی است که بازرگانان در آن سکونت کنند [ برای داد و ستد ] و کاف آخر جهت تصغیر است به معنی سرایک (تیمچه ). (از معجم البلدان ).
