تیپاتیپلغتنامه دهخداتیپاتیپ . (ص مرکب ، ق مرکب ) سخت تیپ ؛ یعنی پیوسته به یکدیگر. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا): تیپاتیپ مردم نشسته بودند. تیپاتیپ سرباز ایستاده بود. (یادداشت ایضاً). رجوع به تیپ شود.
