ثبان

ثبان . [ ث ِ ] (ع مص ) ثبن . ثبین . || درنوشتن عطف جامه و دوختن آن . || در دامن چیزی کرده در برگرفتن . || فراهم آوردن نیفه ٔ ازار رااز پیش . (منتهی الارب ). || دامن بر دوختن .(تاج المصادر بیهقی ). || به هر دو دست گرفتن دامن را. || (اِ) آوند. || انبان . || زنبیل . || هر وعائی که در آن چیزی کنند و بجائی برند. رجوع به ثبة شود.