ثبنةلغتنامه دهخداثبنة. [ ث ُ ن َ ] (ع اِ) ثبن . ثبین . ثبان . دامن جامه و مانند آن که در آن خرما و جز آن کرده در بر گیرند. || آنچه در کش گرفته شود. ج ، ثُبَن .
