ثجلاءلغتنامه دهخداثجلاء. [ ث َ ] (ع ص ، اِ) مؤنث اثجل . || زنی که شکمش کلان و فراخ باشد یا زن برآمده تهی گاه . || توشه دان فراخ . ج ، ثجل .
