ثمام

ثمام . [ ث ُ ] (ع اِ) گیاهی است که بفارسی یز نامند. (منتهی الارب ). یزبُن . و آن از درختان کوهی باشد شبیه به اَثل و از آن حصیر سازند. مؤلف تحفةالمؤمنین گوید: بعربی اسم نباتیست شبیه بگندم و قدش کوتاه تر و ساقش باریکتر و بی بند و غیر مجوف و خوشه ٔ او شبیه به ارزن و طعم او شیرین و در تنکابن زراواش نامند. در دوم گرم ودر اول خشک و ضماد تازه ٔ او جهت ورم چشم و منع ریختن مواد و آشامیدن او محلل ریاح و مفتح سدد و خاکستر او جهت تقویت مژگان و رویانیدن آن و تقویت باصره نافع و مضر گرده و مصحلش کتیرا و قدر شربتش تا پنج مثقال و بدلش تودری است - انتهی . || برگ ِ گیاه یز را عرب حجنةالثمام گوید. (منتهی الارب ). || هذاعلی طرف الثمام ؛ یعنی این چیزی است که دست بدان میرسد و این مثل است در آنکه سهل المأخذ باشد.