ثمثمة

ثمثمة. [ ث َ ث َ م َ ] (ع مص ) پوشیدن سر آوند. || بازماندن و بحال خود گذاشتن . ترویح قلیل ، یقال : ثمثموا بنا ساعة. || نیکو ناکرده شدن کار. || آویختن مشک را از ستون تا شیر در آن ریزند. || دو تا شدن و برگردیدن . یقال : هذا سیف ٌ لایثمثم فَصله ؛ أی لاینثنی اذا ضُرب َ به و لایرتد. (منتهی الارب ).