جابرس
لغتنامه دهخدا
جابرس . [ ب َ ] (اِخ ) شهری است در اقصای مشرق که بعقیده ٔ یهودیان طایفه ای از ایشان در جنگ طالوت یا در جنگ بخت نصر فرار کردند و آنجاساکن شدند. و گفته شده است که ساکنان آنجا بقایای قوم مؤمنین ثمودند. (معجم البلدان ) (مراصد الاطلاع ).
