جاتنلغتنامه دهخداجاتن . [ ت َ ] (اِخ ) از نامهای باریتعالی است جل جلاله بلغت زند و پازند. این کلمه هزوارش است و جاتن نوشته میشود و به پهلوی یزت خوانده میشود بمعنی ایزد. (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ).
