جاجرمی
لغت‌نامه دهخدا
جاجرمی . [ ج َ ] (اِخ ) عبدالعزیزبن عمربن محمد الجاجرمی ، مکنی به ابی القاسم . از روات است و در نیشابور از ابوسعید محمدبن موسی بن الفضل الصیرفی حدیث شنید و در سمرقند و ماوراءالنهر از وی حدیث روایت کرده اند و ابومحمد عبدالعزیزبن ابی بکر الحسین الحافظ از او حدیث شنیده است . وی بسال چهارصد و چهل هجری درگذشت . (الانساب سمعانی ).
